ادامه مطلب ...
معماری
اجتماعیترین هنر بشری است. به غیر از دوران گردآوری خوراک، حضور فضا، بنا
و شهر از گذشته تا امروز و در آینده، لحظهای از زندگی روزمره آدمیان غایب
نبوده و نخواهد بود.
بشر نیازمند فضایی است که او را در مقابل تأثیرات محیط محافظت نماید. این
نیاز از ابتدای زندگی تا به امروز تغییر چندانی نداشته است. این فضای محافظ
یا همان فضای معماری، مرکزی است که بر مبنای آن تمامی ارتباطات فضایی شکل
یافته و سنجیده میشوند. ارتباطات فضایی بین افراد، سیستمی است پیچیده از
تمایل به نزدیکی، فرار، نادیده گرفتن، توجه نکردن و ... ، به این دلیل فضای
معماری نمیتواند تنها با توجه به فضایی ریاضی طرح شده باشد، بلکه لازم
است طرح فضا به ترتیبی باشد که تمامی ارتباطات اجتماعی ـ روانی انسانها
تقویت شوند یا اینکه لااقل برای آنها مزاحمتی ایجاد نشود.
ادامه مطلب ...
سکونت را میتوان بیانگر تعیین موقعیت و احراز هویت دانست. سکونت بیانگر برقراری پیوندی پرمعنا بین انسان و محیطی مفروض میباشد که این پیوند از تلاش برای هویت یافتن یعنی به مکانی احساس تعلق داشتن ناشی گردیده است بدین ترتیب، انسان زمانی برخود وقوف مییابد که مسکن گزیده و در نتیجه هستی خود در جهان را تثبیت کرده باشد. (نوربری، 1381)
ادامه مطلب ...